Monday 16 September 2013

Bright Star


Neden sanatçının değeri ölümünden sonra bilinir? 


Sahnelerin renkleri, mevsimlerin büyüleyici görüntüleri, çiçeklerle dolu bahçelerde yapılan yürüyüşler o kadar güzel aktarılmış ki, "Acaba 19 yüzyılda İngiltere'de mi yaşasaydım." diyor insan. Melankolik bir havası var, evet ama yine de çok güzel. Filmin büyük estetik kaygılarla çekildiği ve bunun için büyük çaba harcandığı çok açık ve izlerken sanki 19 yüzyıl tablolarının sergilendiği bir müzedeymişsiniz gibi hissediyorsunuz.

Ölümünün ardından en iyi İngiliz romantik şairlerinden kabul edilen John Keats’in son üç yılını ve Fanny Brawne ile yaşadığı aşkı anlatan film yine fakir ve hasta iki Zonguldaklı şairi anlatan Kelebeğin Rüyası’nı hatırlatıyor. Sanki sanatçılar hep ölümlerinden sonra değer görüyor. Ya güzel olan şey kaybedilince anlaşılıyor ya da ölüm, sanatçının var olan esere daha kıymet bilen gözlerle bakılmasına neden oluyor.


No comments:

Post a Comment